Ondernemers Cor Holtackers en Rinke ‘t Hof zagen hun horecaomzet verdampen door de coronamaatregelen. In afwachting van overheidssteun proberen ze te ‘overleven’.

‘Ik hoor Rutte op tv een half uur over die anderhalve meter afstand praten, maar hij zegt niks over de ondernemers.’

‘Er is een crisis.’ De bakker van Het Lokaal komt met een ernstig gezicht zijn keuken uit. ‘De bloem is op.’ Een zucht ontsnapt bij eigenaren Cor Holtackers en Rinke ’t Holt. De bloem is niet aan te slepen sinds de eettent annex winkel besloot over te stappen op afhaalpizza’s en -maaltijden. Een noodgreep om die echte crisis het hoofd te bieden: de corona-uitbraak.

Sinds het virus uit Wuhan zich half maart aan de realiteit van de Amersfoortse ondernemers opdrong, zijn ze aan het ‘schaken met een onberekenbare vijand’. Dat betekent: vooruitkijken, zonder te weten waarnaar, en snel schakelen. Want Van ‘t Holt en Holtackers zijn niet de types die zich graag laten verrassen. Nog voordat het kabinet vorige week zondag alle horeca sloot, hadden zij voor hun acht vaste werknemers al 50 procent werktijdverkorting (wtv) aangevraagd. Na de noodmaatregelen hoogden ze dat op tot 100 procent.

Sindsdien is het ‘radiostilte’. Ja, op een mailtje van de Rijksoverheid na: met de mededeling dat de wtv-regeling kwam te vervallen. De grote hoeveelheid aanvragen van werkgevers in financiële nood leidde tot zoveel problemen bij de uitvoering, dat er vorige week een nieuwe regeling in het leven is geroepen: de Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor Werkbehoud (NOW). Die dekt bij een omzetverlies van meer dan 20 procent tot 90 procent van de loonkosten.

Te laat
Eind deze maand moet de nieuwe regeling klaar zijn, dan kunnen nieuwe aanvragen in behandeling worden genomen. Voor het uitbetalen van de lonen, de grootste kostenpost van Het Lokaal, is het dan te laat. Van ‘t Holt en Holtackers hebben gisteren het salaris van hun vaste krachten overgemaakt, in april zijn hun twintig flexers aan de beurt. ‘Als het geld er dan nog niet is, wordt het spannend’, zegt Holtackers.

Het Lokaal is niet de enige werkgever die worstelt nu aan het einde van de maand het einde van de crisis niet in zicht is. Bij Het Salariskantoor ‘ontplofte’ de telefoon deze week zowat, vertelt eigenaar Remy Munten. Er waren vooral vragen van werkgevers met oproepkrachten die twijfelen of ze die moeten uitbetalen, ook als ze in maart niet hebben gewerkt. ‘Wij kunnen wel zeggen: betaal ze door, want je krijgt het terug, maar ook wij weten niet precies hoe de regelingen eruit zullen zien.’

Osman Yilmaz van LDB Administratie en Advies vreest dat kleine middenstanders hierdoor zullen omvallen. ‘De groenteboer op de hoek of de kleine Italiaan moet duizenden euro’s personeelskosten betalen terwijl hij nul omzet heeft, die buffers heeft hij helemaal niet. Dan hoor ik Rutte op tv een half uur over die anderhalve meter afstand praten, maar hij zegt niks over de ondernemers.’

Nuchterheid
Bij Het Lokaal begrijpen ze heus wel dat er tijd nodig is, maar ze gaan niet op de overheid zitten wachten. Gewapend met zelfverklaarde ‘Hollandse nuchterheid’ en uitgeprinte to-dolijstjes smeden ze plannen om de omzet uit de winkel zoveel mogelijk te maximaliseren en de kosten juist te minimaliseren. Om geld verdienen gaat het allang niet meer, stelt Van ‘t Holt. ‘Dit is overleven.’

Financieel adviseur Bart Ruitenbeek zet de opties nog maar eens voor ze op een rij: de 225 crowdfunders van het restaurant kunnen ze om uitstel van betaling vragen, evenals de verhuurder en de Belastingdienst. Misschien kan de bank nog een krediet verlenen. Liever nu te veel maatregelen nemen dan straks berouwen dat je het naliet, vindt Ruitenbeek. ‘En hoe zit het met de mensen van wie het contract binnenkort eindigt?’, wil hij weten. ‘Daarover hebben we nog geen standpunt ingenomen’, stelt Holtackers van Het Lokaal beslist.

De vijftien flexibele horecakrachten worden sinds vorige week niet meer ingeroosterd. Zij doen vrijwillig wat klusjes in de winkel, in afwachting van de NOW-regeling. ‘Natuurlijk is het rot voor hen’, stelt Van ‘t Holt. ‘Sommigen doen dit als bijbaantje, maar we hebben ook werknemers die net een nieuw koophuis hebben of een gezin, daar zie je wel zorgen op het gezicht. Maar we hebben gezegd: ‘Wij kunnen het meest voor jullie betekenen als het bedrijf blijft bestaan.’’

De grootste uitdaging van de hele crisis, is dat je er elke dag rekening mee moet houden dat het morgen totaal anders kan zijn, vindt Van ‘t Holt. Toch kijken ze niet te ver vooruit, al helemaal niet naar dat moment dat al hun mogelijkheden zijn uitgeput. ‘Als je je door zorgen laat leiden, ga je verlammen.’

Bron: De Volkskrant